Systemic Transition

Wij mensen zijn spirit belichaamde structuur. Spirit refereert hier naar transformatie niet naar transcendentie van het fysieke lichaam. Systemic Transition is enkel geïnteresseerd in een goed leven hier op aarde, niet in een hiernamaals. Het woord Systemic verwijst naar de structuur van de mens. Het tijdens het leven in het fysieke geëtste staat niet op zichzelf, maar is nauw verbonden met complex gelaagde energetische en spirituele krachten. Intra maar ook inter. Mensen zijn cybernetisch van aard en onderling met elkaar verbonden. In de praktijk wordt de complexiteit vereenvoudigd weergegeven, omdat met de gebruikte methoden alleen naar bepaalde aspecten uit het fysiek zichtbare systeem gekeken kan worden. De uitkomsten worden vaak gezien als een blauwdruk van het ware leven. Deze verdinging is het grote misverstand waarin we nu leven. We menen dat we het leven naar de standaarden van dit referentiekader moeten vormen. Door de successen van de producten van dit wetenschappelijk denken is een groot geloof in maakbaarheid van het leven ontstaan. We hebben echter niet in de gaten dat we met dit technocratisch mens- en wereldbeeld grote problemen hebben geschapen. Hoofden mogen los van het orgaan en haar leden het wat en hoe (be)denken voor de arbeiders van het operationele niveau. Ze blazen naar eigen goeddunken bepaalde zaken op en negeren volkomen de moeilijkheden die arbeiders aan den lijve ondervinden tijdens de praktische uitvoering. Vaak wordt helemaal niet aan mensen gedacht. Dat gaat niet bewust maar ongemerkt. Vooral wanneer het werken en leven moet passen binnen verdienmodellen en marketingconcepten die niet alleen in de profit, maar ook tot in de non-for-profit sector zijn doorgedrongen. Parallel met dit fenomeen zijn vele bewustzijnen volledig in de digitale wereld van enen (1) en nullen (0) opgegaan. Ditzelfde leven en werken in organisaties, vindt ook plaats in de binnenwereld van mensen. Maar met het hoofd (denken) gescheiden van het lichaam (doen en voelen) is geen sprake van een volwaardig leven. Niet op micro- noch op meso- noch op macroniveau. In principe doen we onszelf tekort als we zo door blijven gaan.

Systemic Transition erkent dat leven in het oorspronkelijke vormveld als ook latere vormvelden soms diepe sporen kunnen achterlaten in qi 气 van het fysieke lichaam. Binnen ST wordt respectvol gewerkt aan transformatie van vastgelopen qi 气 stromen van denken, beelden, emoties, gevoelens, sensaties en geautomatiseerde handelingen, naar vrijheid in denken en handelen, met inachtneming van de uniciteit van iedere persoon. Niet door precies te sturen langs wegen en kanalen, noch door alles te controleren. De methode is fenomenologisch. Informatie en energieën die voor nu belangrijk zijn komen vanzelf op in het qiveld. Dit laten gebeuren is Systemic Transition’s wijze. De compassievolle methode schept ruimte voor het onbekende. Door tijd=leven te geven aan deze manier van werken, zullen uit angst rigide gesloten interne systemen zich vrijwillig openen voor nieuwe mogelijkheden. Herstel van het zichtbare fysieke ligt in het veranderen en verruimen van ons menselijk bewustzijn. Door jouw zelven te leren kennen komt van nature het zelf-genezend vermogen weer op gang. Al je zelven gaan de eenheid dienen als ze erkend en gewaardeerd worden voor wat ze zijn. Krachten die waren achtergebleven maar nu mogen ontplooien, geven nieuwe impulsen aan je hele wezen. Krachten die heel machtig zijn geworden, maar tegelijkertijd belast zijn met veel te veel verantwoordelijkheden worden nu ontlast en kunnen het rustiger aan gaan doen. Ze blijven je beschermen, maar doen dit nu veel relaxter en evenwichtiger. Deze nieuwe wijze van leven geeft nieuwe informatie waardoor alle energiestromen gaan functioneren zoals de natuur heeft bedoeld.

Gezondheid op macroniveau

Ditzelfde principe geldt evenzeer voor het herstel van de aarde. Dat de aarde een door en door menselijke planeet is geworden staat buiten kijf. Wij bepalen hoe rivieren stromen, waar landbouwgewassen groeien, en wat ‘ongerepte natuur’ mag blijven. We leven in een tijdperk waarin het aardse klimaat en de atmosfeer de gevolgen ondervinden van alle menselijke activiteit gedurende ruim 11 millennia van het holoceen. In het nieuwe tijdperk waarin we nu leven en dat antropoceen wordt genoemd zal onze menselijke natuur het redmiddel zijn. Maar, Albert Einstein zei het al: “Je kunt een probleem niet oplossen met hetzelfde denken dat het probleem heeft gecreëerd”.

Het is hoogste tijd voor een bewustzijnsverandering naar een hoger niveau. We kunnen niet meer volstaan met toepassen van meer van dezelfde ideeën en methoden. Om de toestand van iets vast te stellen gebruiken we meetapparatuur. Meten is weten is het adagium van de moderne natuurkunde. Maar deze onderzoekt de levenloze wereld te weten anorganisch materiaal. Toch gebruiken we dezelfde methoden en instrumenten om de levende wereld te onderzoeken. Ik vraag me dan af: “Hoe kunnen de uitkomsten dan nog een bijdrage leveren aan het leven van de mensen en de aarde?”

Wanneer we van ons Zelf en de aarde alleen de zichtbare fysieke materie serieus nemen, zal de vernietiging van onze natuurlijke voedingsbron razendsnel voortzetten. Omdat we blijven denken binnen de driedimensionale wereld en in rekeneenheden, kunnen we met dit beperkt bewustzijn alleen maar feiten vaststellen binnen de beperkte wereld van vorm en/of substantie. We negeren dan dat de materie die we onderzoeken in het verleden is en in het heden wordt beïnvloed vanuit 4e, 5e en nog ondenkbare dimensies. Daarbij komt dat alles krachtiger wordt wat de ruimte krijgt en waar tijd = leven aan wordt besteed. Maar we zijn nu vooral gefocust op wat we niet willen hebben in het leven. Dus krijgt juist dát de meeste energie en wordt groter. We willen het leven sturen en controleren. Dat we menen dat we dit kunnen is geboren uit de maakbaarheidsgedachte vanuit het driedimensionale perspectief. Dat voedende krachten ook vormloos en weinig tot (n)iets substantie kunnen hebben, wordt binnen de wetenschappelijke wereld echter niet serieus genomen. Maar ieder levend wezen is een heelheid dat uit informatie, energie en materie bestaat. De informatie in de bevruchte eicel is nog altijd aanwezig in een volwassen mens. Deze puurheid in de gelaagde dynamische eenheid van spirit, energie en fysiek lichaam is niet meetbaar. Cijfers behoren tot de exacte wetenschappen en de wiskunde. Het leven zelf past zich niet aan deze cijfermatige wereld aan. Toch is het juist dát wat veel mensen zichzelf opleggen. En deze wijze leren we aan onze kinderen die het met de paplepel al krijgen ingegeven. Dit leven en denken óver slijt in en wordt dan hun natuur.

Zonder dat we het weten, hebben we niet alleen in de externe fysieke wereld maar ook in ons bewustzijn een digitale wereld geschapen. Deze is meest eenvoudig, want ze bestaat slechts uit enen (1) en nullen (0). Het is aan óf het is uit. Maar met dit denken zijn we zo vervreemd van onze heelheid, dat emoties, temperamenten en instincten, met ons hele hebben en houden aan de haal gaan.

Het is hoogste tijd dat we meer vertrouwen krijgen in ons Zelf en prenatale zelfenergieën als kalmte, zorgzaamheid, verbondenheid, creativiteit, helderheid, moed, nieuwsgierigheid en een krachtige wil om lief te hebben. Wanneer we deze energieën volop mee laten tellen in ons leven zal het yin/yang koppel angst en woede niet meer zo gevoed worden. Ons bewustzijn kan dan een groeispurt maken en razendsnel ontplooien. De bevrijding van creatieve energie zal onze horizon verbreden. Met een meta bewustzijn en groei naar nog hogere dimensies zullen problemen zeker en vast heel natuurlijk oplossen. De verbetering van de wereld begint bij ons Zelf en loopt parallel met onze ontwikkeling als mens, door met anderen samen te werken in plaats van anderen of het andere te bevechten. Doch dit laatste, het vernietigen van wat we niet willen hebben in het leven, wordt in de praktijk nog altijd gekozen als oplossing voor problemen van mensen of van de aarde. Ziekten, zwakheden, aandoeningen, kwalen, afwijkingen, aberraties, malversaties, fouten, vergissingen en kwaadaardigheden. Al dit slechte moet de wereld uit! Deze rigide denkpatronen scheppen echter sferen. En deze fijnere onzichtbare qi beïnvloedt op grote schaal ons leven. De informatie ‘niet goed (genoeg) zijn’ creëert in ieder geval ook angst. Dit is energie die de qi in de heelheid doet dalen. Het lichaam reageert op deze informatie van existentiële dreiging meteen met een stoot adrenaline. Dit noemen we woede, maar het is gewoon een natuurlijke reactie op hetgeen in het lichaam plaatsvindt. Het is levenbrengende energie die hier nu van toepassing is. Deze twee basale energieën die als yin/yang koppel samenleven lijken nu echter ons leven te beheersen. Ze zijn op vele plekken chronisch geworden. Maar wanneer angst en woede de boventoon voeren, hebben we geen gevoel meer voor onze prenatale energieën. Sommige mensen zijn er zo erg van vervreemd dat deze natuurlijke existenties voor hen ondenkbaar zijn geworden. Het oorspronkelijk helder weten over waarlijk leven en liefhebben is bij hen naar diepere lagen verdrongen. In werkelijkheid leven ze een oppervlakkig leven en daarbij blijft het dan.

Met Systemic Transition krijg je weer gevoel voor het wezenlijke. Jouw essentie brengt levensvreugde in je leven. En van hieruit kun je verder ontwikkelen. Dit gebeurt zo omdat je automatisch gaat resoneren met krachten in de buitenwereld die hierbij aansluiten. Mensen vinden elkaar ook in de liefde. Zo is de werking van de natuur. In plaats van vastzitten in lagere bewustzijnsstaten die door angst en/of woede gegijzeld zijn, gaat liefde en compassie het nu voor het zeggen krijgen. Met deze verandering naar een hoger bewustzijn kan het nog goedkomen met de aarde. Simpel omdat wij de aarde dan niet als iets buiten onszelf blijven zien. We voelen in ons hart dat we er deel van uitmaken. Met deze gevoelde informatie gaan we er vanzelf verantwoordelijkheid voor nemen. Hier & nu en niet later. Steeds meer mensen zullen vrijwillig hun leven aanpassen in plaats van wachten totdat het wordt opgelegd door derden, of erger: totdat het te laat is. Maar zoals gezegd: verbetering van de wereld begint bij je Zelf. Ofschoon, ‘verbeteren’ is een verkeerde woordkeuze. Alles wat nodig is, is van nature aanwezig. Alleen zijn wij mensen in de loop van de eeuwen door onze wijze van denken in dichotomieën tussen de aspecten van lichaam en geest van eigen natuurkrachten vervreemd. In het hier&nu waar ruimte en tijd samenvallen leven we daardoor maar een fractie van ons hele wezen. Daarbij zijn overlevingsstrategieën nog het meeste aan zet. De rest blijft onbewust ons leven beheersen. Mensen willen eigenlijk pas veranderen, wanneer ze aan den lijve ondervinden dat de nood hoog is. En ik denk dat dit bij velen nu het geval is. Wanneer we dan ook nog tot het inzicht komen dat we gebruik kunnen maken van oneindig potentieel dat op ons ligt te wachten, zullen we het ook daadwerkelijk op willen pakken. Hoe en wat kunnen we onderzoeken. En dat kan veilig met de methode van  Systemic Transition.